Ваҳдати миллӣ ҳамчун рамзи пирӯзиву хушбахтӣ ба мардуми тоҷик нерӯву тавони нав бахшид, дар қалби ҳар як сокини кишвар шуълаи умедро ба фардои ободу осуда фурӯзон намуд ва қалбҳои хурду бузурги мамлакатро пур аз шодиву фараҳ гардонид. Эмомалӣ РАҲМОН Имрӯзҳо ҷаҳон бо тазодҳое рӯбарӯст, ки бо чӣ анҷомидани ин...

Ваҳдати миллӣ ҳамчун яке аз арзишҳои муҳимми ҷомеаи муосир нақши ҳалкунанда дар таъмини субот, рушди устувори иқтисодӣ, ҳифзи соҳибихтиёрӣ ва таҳкими пояҳои Истиқлоли давлатии ҳар як кишвар, аз ҷумла Тоҷикистон дорад. Дар шароите ки кишвари мо пас аз ба даст овардани Истиқлоли давлатӣ ба ҷанги шаҳрвандӣ ва буҳрони шадиди сиёсиву иҷтимоӣ рӯ ба рӯ гардид, маҳз...

Ҷумҳурии Мардумии Чин яке аз кишварҳои муҳим дар сиёсати хориҷии Ҷумҳурии Тоҷикистон ба ҳисоб меравад. Ҷумҳурии Мардумии Чин барои Ҷумҳурии Тоҷикистон ҳамчун кишвари қудратманди сиёсӣ ва иқтисодӣ, дорои аҳамияти калони иқтисодиву сиёсӣ мебошад. Дар ин замина ҳарду кишвар ҳамкориҳои худро ҳамчун шарикони боэътимод дар ҳама соҳаҳо ба роҳ мондаанд. Заминаи меъёрӣ-ҳуқуқии...

Пас аз пошхурии Иттиҳоди Шуравӣ ҳодисаҳоеро, ки дар Тоҷикистон дар рӯзҳои аввали ба даст овардани Истиқлоли давлатӣ ба вуқӯъ пайвастанд, куллан ба равандҳое нисбат додан мумкин аст, ки фазои пасошуравиро фаро гирифта буданд. Вале вазъият дар Тоҷикистон хусусиятҳои худро дошт ва таҳти таъсири омилҳои дохилӣ ва берунӣ босуръат бад шуда, иҷтинобнопазир гардид.

Ҳамаи ин иқдомот ба хотири таъмин намудани амнияти миллату давлат, сулҳу суботи комил ва ваҳдати миллӣ буд. Барои он буд, ки мардуми мо дигарбора ба рӯзҳои сахте, ки солҳои 90-ум ба сарашон омада буд, дучор нагарданд. Эмомалӣ Раҳмон Ваҳдати миллӣ барои миллати тоҷик дар баробари Истиқлоли давлатӣ неъмати пурарзиш ва...

Ҳар касе, ки ниҳоле сабзонда бошад, медонад, ки дарахт соле як маротиба ҳосил медиҳад. Аммо, ниҳоле низ вуҷуд дорад, ки ҳамеша меваи ширин ба бор меоварад. Мо аллакай меваи ширин аз дарахти сабзондаамон чашидем, ҷомеаи мо аз он баҳравар гардид, мо ҳаргиз роҳ намедиҳем, ки тешае ба решаи он расад. Эмомалӣ Раҳмон

Инсон чун мавҷудоти табиӣ ва ҷамъиятӣ аз замони пайдоиш то имрӯз дар талоши қудрату тавонмандӣ ва ба ин монанд ҳадафҳо расидан аст. Ҳамеша ва ҳамагӣ инсонҳо талош менамоянд, ки дар ҷомеа нуфуз ва мақоми бештар дошта бошанд. Инсонҳо дар алоҳидагӣ, дар доираи гурӯҳҳо, ҳизбҳо ва дар охир давлатҳои миллии худ, ки ифодагару ҳимоятгари манфиатҳояшон мебошанд, кушиши...

Таҷрибаи сулҳи тоҷикон падидаи нодири даврони истиқлолият аст. Барои ташаккули давлатдории миллӣ ва таҳияи таҷрибаи сулҳи тоҷикон ҳанӯз дар даврони эълони сиёсати “бозсозӣ” дар қаламрави Иттиҳоди Шуравӣ солҳои 80-уми асри ХХ замина фароҳам омада буд. Ошкорбаёнӣ омода набудани халқи шуравӣ ба дигаргуниҳои демократӣ, модернизатсияи инфрасохтори иқтисодию иҷтимоӣ ва истифодаи дурусти ҳуқуқу озодиҳои инсонро зоҳир кард. Оқибат...

Сулҳ тақозои заифон нест, балки сулҳ мазҳари шуҷоат, ҳиммат ва хиради сиёсии озодагон ва ҷаҳонсозон аст. Эмомалӣ Раҳмон Мусаллам аст, ки таърихи инсониятро ҷангҳо ҳамроҳӣ намудаанд. Маҳз дар заминаи ин падидаи манфӣ чандин давлатҳо, халқҳо ва тамаддунҳо аз байн рафта, аксари ҷангҳо боиси харобиҳои зиёд ва монеи рушд гардидаанд. Дар...

“Ҷумҳурии Тоҷикистон дар соҳаи идоракунии об ва ҳафзи пиряхҳо дар ҷаҳон пешсаф аст. Тоҷикистон дар фаъолияти Созмони Миллали Мутаҳид ва дар маҷмӯъ ҷомеаи ҷаҳонӣ нуфузи назаррас ва нақши барҷаста дорад. (Антониу Гутерриш, Дабири кулли СММ, Душанбе, 2024). Дар ҷаҳони муттамаддин, новобаста аз мушкилоти гуногуни муносибатҳои байналналхалқӣ, ҳамкориҳои дастаҷамъонаи кишварҳои ҷаҳон баҳри...